Urząd Komisji Nadzoru Finansowego (dalej: „UKNF”) wydał kolejne stanowisko poruszające kwestię zdalnej weryfikacji klienta – „Stanowisko Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego dotyczące identyfikacji klienta instytucjonalnego i weryfikacji jego tożsamości w sektorze finansowym podlegającym nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego w oparciu o metodę wideoweryfikacji” (dalej: „Stanowisko”).
Tym razem UKNF skupia swoją uwagę na klientach instytucjonalnych, do których zalicza jednoosobowe działalności gospodarcze, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. UKNF podkreśla, że przy zdalnej weryfikacji najpewniejszym narzędziem są środki identyfikacji przewidziane przez Rozporządzenie UE nr 910/2014 (np. kwalifikowany podpis elektroniczny), a w przypadku braku zastosowania tych środków konieczna może być wideoweryfikacja. Stanowisko wskazuje również, że zasadniczym ryzykiem przy zdalnej weryfikacji jest kradzież tożsamości osób fizycznych, które reprezentują dany podmiot.
Wideoweryfikację należy stosować z uwzględnieniem ryzyka przypisanego klientowi. Przykładowo, Stanowisko wskazuje, że wideoweryfikacja klientów będących PEP lub osobą powiązaną z PEP może być niewystraczająca, w związku z czym konieczny będzie bezpośredni kontakt z takim klientem.
UKNF podkreślił także, że brak fizycznej obecności klienta generuje istotny poziom ryzyka związanego z identyfikacją i weryfikacją klienta, w związku z czym oczekuje stosowania przez instytucje nadzorowane dobrych praktyk wyrażonych w stanowiskach.
Konkludując, Stanowisko jest rozwinięciem znanych już wymogów nadzorcy co do wideoweryfikacji klientów i stanowi kontynuację wcześniejszego stanowiska z 2019 roku. Instytucje obowiązane nadzorowane przez Komisję Nadzoru Finansowego powinny przeanalizować swoje procedury zdalnej weryfikacji klientów w stosunku do wymogów nowego stanowiska, ze szczególnym uwzględnieniem stosowania tej metody wobec klientów instytucjonalnych i osób upoważnionych do działania w ich imieniu.
Przemysław Janczak
radca prawny